Niet-kerende grondbewerking stimuleert bodembiologie

Al 12 jaar worden hier gewassen geteeld in een gangbaar en biologisch systeem en vergelijken we ploegen en niet-kerende grondbewerking (NKG) met elkaar. De belangrijkste conclusie: dat de opbrengst van gewassen bij NKG vergelijkbaar is met die van geploegde grond.

Maar wat is het effect van NKG op andere bodemfuncties zoals het bodemleven en de bodemweerbaarheid?

Om deze vragen te beantwoorden hebben we het effect van grondbewerking op bodembiologie en ziektewering meerdere jaren gemeten in BASIS. Hiervoor is de bovenste 12 cm. van de grond bemonsterd en geanalyseerd. Vrijwel direct na de start van het experiment waren de bacterie- en schimmelbiomassa in de bodem al hoger met NKG dan in geploegde grond. Ook potentieel mineraliseerbare stikstof (PMN) en heet water extraheerbare koolstof (HWC), wat maten zijn voor respectievelijk makkelijk afbreekbare N en C, waren hoger na NKG dan na ploegen. Daarnaast waren er twee bacteriesoorten met mogelijk antagonistische werking iets verhoogd na NKG, maar dit gold niet voor de mycorrhiza-populaties.

Resultaten uit de biotoetsen

Ziektewering van de bodem is bepaald in zogenaamde biotoetsen. Voor Rhizoctonia solani (AG2-2IIIB) en Streptomyces scabies geldt dat er geen eenduidige verschillen in ziektewering waren als gevolg van grondbewerking. In 2019 is een derde biotoets gebruikt: Pythium ultimum in tuinkers. Deze snelle biotoets met kiemplanten geldt als maat voor algemene ziektewering. Hier zagen we dat grond van NKG-veldjes met meer bodemleven, ziektewerender is dan geploegde grond. Dit gold voor vijf van de zeven bemonsterende gewassen.

Deze resultaten laten zien dat niet-kerende grondbewerking een sterke impact heeft op de bodembiologie, maar dat dit niet perse invloed heeft op de ziektewering van bodempathogenen.

Deze resultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift Applied Soil Ecology.